24 Ekim 2011 Pazartesi

??

Bir sabah uyanıyorsun.Daha gözünü ovuşturup ayılmaya çalışırken televizyonun alt yazısını görüyorsun.26 şehit! Olduğun yerde kalıyorsun.Mışıl mışıl uyurken sen, silah sesleriyle inleyen bir gece geçirmiş yaşıtların.Ne olduğunu bilemeden ölmüşler.Gün içinde yorumlara bakıyoruz ve ülkenin başındaki insanın kendini savunmaya yönelik konuşmasını dinliyoruz.İşte o zaman canı çok daha acıyor insan.Tüm halk birlik oluyor tepki gösteriyor ardından sınır ötesi operasyon geyikleri,pkk kampları bbg evi muhabbeti filan.Şekilciliği çok seviyoruz.Şehitlerimiz için tepki gösteren(olumlu olumsuz) insanları reklam yapmayada bayılırız.Ölümün üstünden bile rant sağlarız.Doğu kesiminide çok sevmeyiz.Diyarbakır,Hakkari,Van dediğin an yüzündeki mimik değişir bu ülkenin %70'inin.Bu ülke bölünmez diye bağırır herkes ama kafasında bölünmüştür o ülke aslında.Büyük yıkım yaratan bu haberlerin üstüne pazar günü deprem gerçeği ile karşılaştık.7.2 ile sallandı Van.Bağırmalar,haykırmalar yardım isteyenler.Kağıt gibi yırtılan evler gördük yine tıpkı 1999 gibi.12 yıl önce yaşadığımız trajedi tekrar bizlerle.Başı ve sonu belli olan bir film bu ülke.Tarihler değişir,yer değişir ama olaylar ve yaşanması aynı.Hemen seferber oluruz, yardım yaparız çadırlar kurarız ama 4-5 ay içinde hepsi unutulur ve hiç depremi yaşamayan bir ülke gibi devam ederiz hayata.Depremin Van'da olmasını "ilahi adalet" olarak yorumlayan insanlarla aynı ülkede olmak büyük utanç.Bu deprem biz milat olsun artık akıllanalım diyeceğim ama kendimde inanmıyorum.Bu devran böyle gider.Ne zaman son dakika ülkesi olmaktan kurtuluruz o zaman birşeyler değişir!Beterin beteri var demişler.Daha kötü olaylar yaşamamak dileğiyle.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder